Artigos de Rafael Cuiña

Letras e choros

Nun país medianamente racional, determinados debates sobre a súa propia esencia non serían máis que diatribas marxinais, de seres corroídos polo odio visceral. Non teño claro a idoneidade do “Día das Letras Galegas”, como unha xornada festiva stricto sensu, na que unha ampla maioría de galegos optan en liberdade polo ocio, en lugar de celebrar a existencia dun piar fundamental da nosa cultura, como é a nosa literatura e o noso idioma nai. Unha data que debera ser de grande actividade nos nosos institutos e universidades, na que referendar o compromiso cunha cultura do país, que vive en horas baixas nunha sociedade que mira cara outro lado mentres a nosa concepción como pobo está en proceso de demolición por parte de executores disfrazados do pragmatismo máis vacuo.

Carnets de galeguismo

Nestes tempos de convulsión no universo galeguista, o optimismo que proxectan os seus principais interlocutores, choca de xeito frontal, cos exéxetas da destrución, e os liberadores da antimateria.

Can come a can

Na tardiña do pasado xoves, Standard and Poor´s decidía rebaixar en dous chanzos a nota do Estado español, até achegarse pasiño a pasiño, a ser considerado un Estado insolvente de facto.

Xa nin estética

As enquisas do Centro de investigacións sociolóxicas, sinalan nos seus baremos periódicos, unha crecente e preocupante desafección pola caste política, situándoa como un dos principais problemas dun país en ruínas.

A paixón de Conde Roa

Non me doen prendas en recoñecelo, Gerardo Conde Roa é unha persoa coa que empatizo e á que desexo o mellor na súa vida privada.

Quen fai dano ao nacionalismo?

A Fragas do Eume representaron, nestes tráxicos días para o país, un akelarre ecolóxico inadmisible, cuxos culpables algún día serán condenados ao oitavo círculo do inferno, que tan ben describía Dante na “Divina Comedia”, onde moran os rufiáns e traidores.

Máis Termópilas que Normandía

Sen dúbida a folga xeral do pasado xoves, supuxo o inicio expreso dunhas hostilidades contra a actual administración do Partido Popular, que de xeito tácito xa empezaran dende determinados sectores, o mesmo día da súa vitoria democrática nas urnas.

Sinfonía incompleta

Quen agardase novas decisivas para o futuro de Galicia, do encontro case fraternal entre o presidente do goberno español e o seu homólogo galego, seguramente sufra unha decepción polo transcendido entre as columnas monclovitas.