Piden 15 anos de cárcere para dúas mulleres por estafar diñeiro mediante unha estación de servizo con facturas falsas
Por E.P. | SANTIAGO DE COMPOSTELA | 02/07/2023 | Actualizada ás 13:54
Dúas mulleres enfróntanse a 15 anos de presión por supostamente estafar diñeiro a unha empresa de servizos de pagos mediante a que financiaban as vendas dunha estación de servizo con domicilio social no municipio pontevedrés de Silleda. O xuízo contra estas dúas mulleres e a estación de servizo terá lugar o vindeiro martes na sección cuarta da Audiencia Provincial de Pontevedra.
Fiscalía solicitou dous tipos diferentes de penas que suman os 15 anos de presión, para as dúas acusadas, así como unha pena de multa para a empresa mediante a que realizaban as estafas. Os delitos aos que se enfrontan estas mulleres son a falsidade de documento mercantil e un delito continuado de estafa agravada.
Por unha banda, Fiscalía propón impor para a xerente da sociedade, que está en prisión provisional por esta causa, unha pena de oito anos de prisión e unha multa de 24 meses con cota diaria de 15 euros. No caso desta acusada concorre a circunstancia de agravante de ambos os delitos.
Á outra acusada, a administradora única da sociedade, exponlle unha pena de sete anos e multa de 21 meses con cota diaria de 15 euros. Neste caso ten o agravante de reincidencia respecto do delito de estafa agravada. Ademais, a sociedade mercantil mediante a cal realizaban as facturas falsas Fiscalía propón impor unha pena de multa de máis de 1.300.000 euros.
Segundo o escrito do Ministerio Público, as acusadas "postas de común acordo" aproveitaron a credibilidade da empresa e xunto a outras persoas "urdieron un plan" e crearon unha estrutura empresarial ficticia a través da que lucrarse.
Desta forma, no verán de 2021 subscribiron un contrato de servizo de pago mediante o cal debían proporcionar unha serie de servizos de xestión de pagos de forma que os clientes pagasen á empresa provedora mediante cartón de crédito ou por débito directo.
Así, a entidade bancaria entregaba á empresa das acusados o importe dos créditos que tiña fronte aos seus clientes polas supostas operacións comerciais e eles autorizaban a cargar nas súas contas a favor do banco. En realidade, as operacións non existían e as empresas que contrataban non tiñan actividade senón que as acusadas simulaban a súa actividade para levar a erro ao banco.
