Por Paisaxe Maltratada - Carlos Coto | Rianxo | 08/03/2015
Os asentamentos dos Ancares, do Courel, e en xeral todas as serras que unen Galicia con Asturias e León, están caracterizados por constituír aldeas compactas compostas de edificacións ovaladas, tamén rectangulares, construidos os muros con cachotaría, estrutura de madeira e cuberta de colmo (palla).
Foron declaradas pola Xunta de Galicia como BIC (bens de interese cultural) pola relevancia que teñen e tiveron na nosa historia e na evolución da arquitectura tradicional e no urbanismo rural. Esa declaración implica que os seus propietarios teñen que mantelas en boas condicións de mantemento e ornato, o cal supón un investimento de preto de 20.000 euros en palla.
Ata hai pouco tempo, podían obter subvencións a fondo perdido, pero na actualidade os cartos públicos non chegan, pero tampouco hai palla porque o rural estase desertizando e non se cultiva cereal para ter palla.
Un problema difícil de resolver: O mantemento dun Patrimonio de valor incalculable, sen cartos, sen palla, con moitas dificultades. Deberían declaralas Área de Rehabilitación Integral, como os cascos antigos máis relavantes, para ter subvencións da Xunta e do Ministerio, pero tamén son necesarias políticas de fomento de rehabitación do rural, de manter a custodia do rural galego.
Carlos Coto
Nacido na Estrada, resido actualmente en Rianxo. Arquitecto dende 1988 con especialización en rehabilitación e Urbanismo. Como profesional liberal realicei edificios en Galicia, Cantabria, Euskadi, Portugal, Italia e Madrid. Ademais fun secretario técnico do COAG, arquitecto municipal de A Pobra e actualmente director da Oficina de Rehabilitación de Rianxo. Defendo o Urbanismo Sustentábel, a Ordenación Racional do Territorio, a Arquitectura Tradicional e loito contra o Maltrato da Paisaxe, do Territorio e do Patrimonio, eido, no que levo 30 anos loitando e impartindo moitas conferencias ao respecto.
Máis artigos de Carlos Coto aquí.