En Melilla a fronteira semella algo intrínseco ao propio lugar, un elemento perfectamente natural nunha cidade que, sendo tan cativa, ten tantas lindes dentro dela. Hai uns anos percorrer esta cidade era irse atopando cunha chea de muros invisibles, liñas que trazaban o mercado, a estrada de Farhana ou a de Cabrerizas, ou as máis abstractas que debuxaban a lingua e os diferentes costumes. Muros tan altos que alguén que vivise pola praza de España ou no Paseo Marítimo podía descoñecer por completo a existencia, a uns poucos kilómetros, do Cerro de Palma Santa. E iso pese a que aló, cada mes de xullo, se celebra dende hai décadas unha romaxe á que acoden milleiros de peregrinos, xente que vén de lugares tan afastados como Fez ou mesmo Casablanca para lle render homenaxe ao santo, Sied Mohamedi Al-Tahiri, que nos anos vinte do século pasado fundou nese lugar unha cofradía sufí, a zauia alauia.
Naceu en Ceuta. Licenciada en Xornalismo e Doutora en Filoloxía Alemá pola USC. Especialista en literatura medieval, ten realizado estadías de investigación nas universidades de Colonia, Princeton e na Freie Universität Berlin. Na actualidade traballa como tradutora e profesora de alemán.
