Down Galicia demanda aos políticos "vontade" e lexislación para unha inclusión real do colectivo
Con motivo da conmemoración o día 21 do seu Día Mundial, destacan avances pero admiten que a situación aínda é "dura".
Por Europa Press / Redacción | SANTIAGO DE COMPOSTELA | 17/03/2024 | Actualizada ás 11:12
O 21 de marzo conmemórase o Día Mundial da Síndrome de Down, unha xornada de reivindicación para o colectivo que advirte que faltan recursos para avanzar cara a unha inclusión real, pero, sobre todo, "vontade" política. "Crer niso", resume, en declaracións a Europa Press, o presidente da Federación Down Galicia, Delmiro Prieto, que apela, ademais, a educar en valores.
Esta Federación fundouse en 1998 co obxectivo de canalizar as demandas do colectivo e agrupar ás entidades existentes de face a ter unha única voz. Nestes momentos, prestan servizo a case 800 usuarias e usuarios co obxectivo de dar unha atención durante todo o ciclo vital e promocionar a autonomía persoal.
Fano desde a infancia pero tamén na etapa adulta de face a conseguir a súa integración laboral, coa figura dun preparador, que lles acompaña cando logran emprego nunha empresa, buscando dar apoio gradual en actividades de vida independente con pisos que teñen algunhas entidades ou coa xestión do diñeiro de face ao funcionamento no "día a día".
Sobre a situación actual, o presidente da Federación Down Galicia, Delmiro Prieto, afirma que, para conseguir o obxectivo de avanzar cara á igualdade, o primeiro "é crer niso e asumir o compromiso e, se isto désese, os recursos virían por riba".
E é que incide en que para as persoas con síndrome de Down a situación "segue sendo dura". "Aos poucos vaise facendo camiño pero custa moito", asevera ao incidir na necesidade dun compromiso, "sobre todo institucional".
ÁMBITO EDUCATIVO E LABORAL
No ámbito educativo, sostén que, segundo os datos que achega a Xunta sobre inclusión educativa, estase "na Champions League e non é certo". "Inclusión é cando desde un centro de educación especial, segregado, vaise un día á piscina pública", pregunta.
"Que estea nun centro de educación ordinaria non quere dicir que estea incluído, formase parte do grupo, pero non está incluído porque non ten os apoios para a súa formación nin forma parte da aula en toda a súa extensión como tería que ser", sentenza.
"Isto é fundamental para que logo veña o emprego, a inclusión social, a atención na diversidade", expón. "Temos que ter dotación suficiente en recursos físicos, económicos e humanos na educación ordinaria para que se poida falar de inclusión", sinala para incidir en que en Italia a partir de 1977 desapareceu a educación especial, "e aí se hai educación inclusiva" e en Portugal en 1998.
Respecto diso, precisa que hoxe en día existe a posibilidade de escolarizar nun centro ordinario, aínda que aclara que "outra cousa é con que apoios para que o seu desenvolvemento sexa o adecuado, todo depende da vontade que teña un docente e, conforme vai crecendo, é moi fácil que desde o propio centro recomendásenche outro".
No caso do rural, -- a Federación ten presenza en 128 concellos galegos -- afirma que se hai "un profesor proactivo" lonxe de ser negativo favorece a citada contorna. "Non porque a institución académica foménteo", lamenta.
AXUDAS
Ademais, explica que as axudas a material escolar están garantidas en centros segregados, "pero se o levo á ordinaria podo ter dereito a cero euros polos condicionantes", explica sobre os requisitos que se esixen e que motivou que a Federación leva esta cuestión aos tribunais.
En canto ao ámbito laboral, destaca o "compromiso claro" no ámbito empresarial. "Iso é un camiño imparable" e, aínda que no sector público resalta o que se destine desde hai uns anos unha cota de prazas para persoas con discapacidade intelectual, apunta que na administración pública queda por avanzar. Con todo, asegura que na empresa ordinaria está un cinco por cento das persoas con síndrome de Down que poden traballar. O resto faino en centros ocupacionais ou especiais.
ENVELLECEMENTO
Por outra banda, aclara que as expectativas de vida deste colectivo era ata hai pouco os 50 anos e agora superan os 65 anos. "Iso permítenos establecer protocolos de actuación", sinala de face á posible incidencia de casos de alzheimer, con certa prevalencia neste colectivo.
Respecto da posibilidade de que vivan de forma independente, asegura que están no comezo. "Hai casos no que se lle deu a formación e hai casos iniciándose, pero iso estamos a botar os cimentos".
Ademais, o presidente da Federación Down Galicia incide na importancia dunha socialización en conxunto. "Non é menor a importancia que ten para o alumando convivir con persoas que teñan unha causística moi concreta", asevera citando, como exemplo, a idade escolar e os beneficios para os e as menores con síndrome de Down, pero tamén para os demais.
TESTEMUÑO
Pola súa banda, nun testemuño solicitado tamén, Patricia Serantes, que é nai de Luís, un mozo con síndrome de Down, e é tamén a presidenta de Teima Down Ferrol, afirma que é "evidente que houbo avances en relación á situación das persoas con síndrome de Down desde a creación das entidades".
"Pero séguense necesitando políticas para a inclusión". "Nos últimos anos notouse que todo o mundo ten claro que as persoas con síndrome de Down teñen os seus dereitos e a posibilidade de exercelos en contornas ordinarias". No entanto, engade que se necesita "que se lexisle para e pola inclusión xa que a falta de lexislación neste sentido provoca un baleiro legal que non evita a derivación a contornas protexidas e recursos específicos".
