A xustiza e a democracia... Con detencións non se arranxa nada

Estes días manifestei a miña contrariedade pola inadecuada utilización da Xustiza e do absurda da reinterpretación da prisión provisional por parte do xuíz Llarena e, que con todo o respecto ás decisións xudiciais, non compartía a medida de prisión provisional incondicional e sen fianza de Jordi Turull, Josep Rull, Carme Forcadell, Dolors Bassa e Raül Romeva.

Por Galicia Confidencial | Vigo | 29/03/2018

Tamen mostrei o miña opinion contraria á indefension que sofren os procesados, dado que ao non respectarse o dereito de defensa dos procesados, co tempo produciranse graves consecuencias no futuro da credibilidade da Xustiza en España.

Pero vou máis aló, está Monarquía herdeira do franquismo e que mediante os organismos pseudo- democraticos do réxime do 78 permitiu a ideoloxía nacionalista, agora escandalízase da defensa das súas ideas por parte dos independentistas...poderemos non estar de acordo coa independencia, poderemos estar máis ou menos de acordo co dereito de autodeterminación, pero o que non podemos, o que non é admisible en DEMOCRACIA, é meter no cárcere a persoas por facer uso da sua ideloloxia...ideoloxía permitida e legal no estado español.

Non podemos nin debemos permitir como cidadáns libres que os nosos dereitos adquiridos por décadas pretendan ser pisados por intereses políticos e a falta da adecuada separacion dos poderes públicos...non pode un xuíz realizar unha citación de comparecencia en base ao artigo 505 e decidila de motu propio sen que ningunha das partes reclamáseo nese momento...non o pode facer porque quebranta o principio acusatorio.

Ante esa situación anómala e coa non presentación de Marta Rovira ante a falta de garantías xa explicadas, os que si compareceron voluntariamente, sen intención de fuxir e nalgún caso coa previa renuncia ao escano para evitar calquera indicio de imputación na suposta reiteración delictiva, víronse sorprendidos cunha prisión provisional infundada, inxustificada, desproporcionada e innecesaria.

Pois ben, depois de todo este conxunto de "rarezas xudiciais" ou "anomalías do sistema xudicial" que nos están deixando en dúbida como país garante dunha democracia de primeira orde, atopámonos coa sorpresiva detención de Puigdemon en Alemaña. Atopámonos con ese feito e coa congratulacion, alegría e oportunismo de Albert Rivera en reiterar que se acabou, que o fugitivo caeu e que todo é máis fácil agora que o home do saco xa non pode facernos dano.

E se Puigdemont provocase a situación?. O ex-President ten un asesoramento legal moi potente en Bélxica e noutros países europeos, e a súa intención sempre foi  internacionalizar o problema catalán, pola súa banda Merkel apóiase nos verdes para sustentar o seu goberno e estes non queren ver nin en pintura unha extradición de Puigdemont ao Goberno español.....e se agora Merkel ten un problema que debe resolver? Cando menos é estraño e rechamante que podendo facer diferentes combinacións de voo en avión desde Finlandia a Bélxica, e coñecendo do seguimento ao que o sometía o CNI, Puigdemont arriscásese a facer unha viaxe en coche de tantos quilómetros, atravesar Alemaña e ser detido alí porque "alguén" o recoñeceu.

E se resulta que Puigdemont e os seus asesores legais buscan provocar un problema político interno en Alemaña e Europa? E se buscan que, para evitar unha crise interna, Alemaña negue a extradición?, en que lugar quedaría a xustiza española e os seus argumentos para manter a todos os demas procesados na prisión, acusadas de delitos cando menos cuestionables?.

Persoas, recordemoslo, encarceradas por decisións que quebrantan o dereito á liberdade e que se converten nun adianto da pena que puidese corresponderlles, "en caso de cometer un delito futuramente se tivesen oportunidade para iso", co que se desnaturaliza o propio concepto de prisión provisional jurisprudencialmente fixado e consolidado no noso marco xurídico e nos tribunais de xustiza.

Xudicializar a política ata estes extremos, pretender gobernar a base da forza imposta por tribunais de xustiza afíns evitando o diálogo e o entendemento, obviando a decisión democrática do pobo catalán, e non facendo da política unha arte en resolver problemas do pobo, senón que utilizala para preservar ideas pola imposición legal de interpretacións pervertidas das devanditas leis non fortalece a nosa democracia, moi ao contrario, debilítaa....e moito.