O Supremo ordena repetir o xuízo ao quen fora administrador de Hierros y Laminados Añón

O Tribunal Supremo (TS) ordena repetir o xuízo que absolveu ao que foi administrador único de Hierros y Laminados Añón, á súa esposa e á súa sogra, dos delitos de estafa, falsidade, concurso punible, apropiación indebida e branqueo. A sala segunda estimou os recursos expostos pola Fiscalía, a Avogacía do Estado e a empresa Celsa Atlantic, como acusación particular, contra a sentenza da Audiencia da Coruña de maio de 2016 que os absolveu.

O Supremo considera que unha das maxistradas que axuizou o caso non tiña a requirida imparcialidade en sentido obxectivo, xa que con anterioridade foi a relatora dun auto da Audiencia que confirmou o sobresemento dunha querela por estafa formulada por Celsa Atlantic contra varios dos acusados por feitos parcialmente coincidentes cos do xuízo. A consecuencia desa quebra de imparcialidade, segundo chama a atención o Tribunal Superior de Xustiza de Galicia (TSXG), conleva a declaración de vulneración do dereito a un proceso con todas as garantías e subseguinte nulidade do enjuiciamiento oral da causa.

Por iso, o xuízo deberá reiterarse por un tribunal do que non formen parte ningún dos maxistrados que ditaron a sentenza recorrida. "As actuacións responden así ao momento en que as partes terminaron de formular os seus respectivos escritos de cualificación, a partir do cal coñecerá do asunto o novo tribunal", indica.

RELATOR LUCIANO VARELA

A sentenza do Supremo, da que foi relator o maxistrado Luciano Varela, explica que nos escritos de acusación, tanto do Ministerio Fiscal como da acusadora particular Celsa Atlantic, incluíuse como feito determinado que esta última vendeu material siderúrxico a Hierros y Laminados Añón durante o tempo que vai de 15 de novembro de 2007 a 28 de abril de 2008 "sabendo os seus administradores que ían deixar de atender os pagos das inxentes compravendas". Nunha causa previa e distinta da que se xulgou na Audiencia, o Xulgado de Instrución número 2 de Carballo ditou auto en outubro de 2008.

Nel, considerou que Celsa comezou unha liña de negocios con Hierros y Laminados Añón na que se orixinaron falta de pagamentos en febreiro, marzo e abril de 2008, pero valorou que non coñecía dato algún que permitise afirmar que desde novembro de 2007 despregase un engano relacionado coa falta de pagamentos. Por iso, non estimou indicios da comisión de estafa e ordenou o sobresemento provisional e arquivo da causa. Ao entender do recurso de apelación contra esa decisión, a Audiencia da Coruña, con relatorio da maxistrada agora recusada no xuízo que se anula, desestimouno ao considerar que se atenderon os pedidos a Celsa por parte da empresa do acusado.

Tamén o desestimou ao interpretar que non houbo falta de pagamentos mentres non se variou o sistema de facturación e que os envíos posteriores á falta de pagamentos efectuáronse sabendo a remitente xa daqueles. Iso, no contexto doutros datos, levou á sala de apelación a concluír, como o instrutor, que "non hai indicios de engano". Para o Supremo, dita maxistrada, antes de tomar decisión algunha, debeu absterse de coñecer das acusacións formuladas no xuízo, polo menos en relación a ese feito e delito cualificado de estafa.

"Abstención que debería levar a excluír toda decisión, incluída a de que procedía non decidir, porque iso é tamén unha decisión sobre a pretensión das acusacións e cuxo fundamento se vincula á valoración xurídica da decisión adoptada na causa seguida previamente sobre ese mesmo feito, por máis que con matizacións atinentes ao imputado que non implican variación substancial", agrega. Aparecen pois, segundo o Supremo, "xustificadas obxectivamente as sospeitas das acusacións sobre a influencia da previa decisión para traducirse nun prexuízo sobre o cal deba ser a resposta que merece a petición, agora reiterada por Celsa e o Ministerio Fiscal nesta causa, de condena fundada no mesmo feito imputado tanto antes como agora".