Róubannos: A luz polas nubes
Case o 60% da factura eléctrica cargada aos consumidores, son impostos do Estado que nada teñen que ver cos custos de xeración nin co prezo real do servizo; un encarecemento indebido, que debe ser rebaixado detraendo a desmedida carga tributaria de aplicación
Por galfon (http://galdo-fonte-xm.blogspot.com.es/) | GC ABERTO | 06/11/2017
Pero a indolencia do Executivo neste asunto ten planificada intencionalidade, sobre a base de dúas realidades concordadas , tal son o feito de facilitar que sexan encuberto os monopolios enerxéticos do IBEX os que verdadeiramente lexislan sobre a materia, e a vantaxes que reporta a excedida facturación eléctrica á voracidade recadatoria do Estado, factores ambos que na súa conxunción, ademais inducir unha grave repercusión nos usuarios sitúannos como o país coa tarifa enerxética mais cara de toda a Unión Europea.
A avaricia facendística do Goberno e o seu afán recadatorio convértenlle no principal interesado en manter os prezos da luz en continua tendencia á alza , circunstancia que é aproveitada polas compañías eléctricas para facer o seu agosto e engordar así a súa conta de resultados; por iso é polo que a excedida fiscalidade aplicada polo Estado ao servizo sexa o principal factor causante do elevado prezo da electricidade en España, e por tanto motivo que fai que o importe da factura da luz dispárese ata volverse insustentable. Dicir respecto diso que a repercusión por fiscalidade inducida é un atraco a man armada por parte da Administración, tendo en conta que por cada 100 euros pagados nunha factura 59,6 euros van parar ás arcas públicas en concepto de impostos repercutidos.
A orixe do problema arrinca no ano 2003, cando coa privatización de Endesa consúmase a chamada liberalización do sistema enerxético, pois desde entón, o prezo da electricidade cuxo establecemento ata ese momento era potestativo do Goberno, coa privatización do sector, unha parte significativa do seu importe pasou a ser fixado en exclusiva polos novos titulares das compañías eléctricas. Sendo este o punto de inflexión do que parte o actual desastre, pois coa situación creada, os novos donos impuxeron como norma a obtención de beneficios sen límite de ambición, e sen reparar o mais mínimo nas consecuencias das súas decisións sobre a sociedade, nin vacilar tampouco en perturbar o marco de ponderación que ata aquel momento vinculaba a produción de enerxía eléctrica co resto do sistema produtivo.
Déficit, cuxa causa prodúcea o feito de manter parcialmente inactiva a capacidade enerxética instalada por falta de demanda, pretendendo agora as compañías repercutir o adverso resultado dos seus erróneos investimentos, facendo que os usuarios afrontemos como propio o custo de manter operativas unhas instalacións en desuso.
