Un estudo conclúe que o empoderamento das redeiras e mariscadoras galegas acabou coa súa invisibilidade

A análise apunta que, a pesar dos cambios experimentados na súa actividade, son oficios "sen substitución xeracional" pola súa "precariedade"

SANTIAGO DE COMPOSTELA | 18/08/2017 | Actualizada ás 14:13 por EUROPA PRESS

Comparte esta noticia

Un estudo realizado polo Departamento de Ciencias Políticas da Universidade do País Vasco (UPV/EHU) concluíu que a creación de asociacións laborais e a participación activa das traballadoras da pesca na regularización dos seus oficios supuxo "un punto de inflexión" para acabar coa súa "invisibilidade" tanto en Galicia como en Euskadi.

Rederas. Foto.
Rederas. Foto. | Fonte: Europa Press

Ese empoderamiento feminino de mulleres que desempeñan, entre outras, tarefas de redeiras e mariscadoras, supuxo e introduciu cambios que van "máis aló do meramente laboral" e permitiulles lograr a certificación de profesionalidade dos seus oficios, segundo informou a propia UPV/EHU.

De igual modo, esa progresiva toma de decisións levou a estas mulleres, que tiñan tradicionalmente un papel secundario, "a falar en público en congresos, establecer relacións con outras traballadoras e a lograr un importante empoderamiento a nivel individual, posto que adquiriron habilidades sociais, gañaron confianza en si mesmas e perderon medos", sostén a autora do estudo, Patricia Martínez, que levou a cabo o seu traballo de campo en pobos costeiros de Euskadi e Galicia.

A investigadora conclúe que ese recente empoderamento contribuíu a "acabar coa invisibilidade destas mulleres, situación que procede da división do traballo en función do xénero e que marxina os roles e valores asociados ao feminino, neste caso, a permanencia en terra, fronte ao produtivo e valorado, que é o mar", afirma Martínez.

O estudo, que analizou os cambios experimentados nestas profesións femininas, parte da constatación de que "as contribucións das traballadoras da pesca foron inesgotables, tanto a nivel produtivo como de sostemento das súas comunidades", sostén Martínez.

A pesar diso, prosegue "foron moi poucas veces recoñecidas as traballadoras da pesca galegas e vascas, como mariscadoras a pé, redeiras, empacadoras e 'neskatilas', mulleres encargadas da descarga e o aprovisionamento dos barcos. Este estudo é "unha forma de completar o cadro que sempre conta a historia dos homes e no que as mulleres nunca estamos", explica a súa autora.

Con todo, a partir da súa participación nos mecanismos de regularización dos seus oficios, a súa influencia creceu do mesmo xeito que a súa participación activa. Tamén, os procesos levados a cabo concedéronlles a estas mulleres capacidade de negociación. "Antes daban por feito que tiñan que facer o que dixesen os armadores; agora expoñen as súas condicións, por exemplo respecto de traballar durante o fin de semana", sostén Martínez.

SEN SUBSTITUCIÓN

O traballo de campo permitiu establecer que, mesmo cos cambios producidos, as traballadoras da pesca "non teñen substitución xeracional". Na súa opinión, porque son "traballos moi precarios nos que, aínda que as súas condicións laborais mellorasen, trátase de traballos moi duros fisicamente, e non teñen todos os seus dereitos recoñecidos en canto a enfermidades laborais, por exemplo", asegura Martínez.

A investigación conclúe así mesmo que aínda que en Galicia e País Vasco "as mulleres son moi fortes na costa, prevalecen roles e comportamentos que reforzan a desigualdade, como o feito de que en Galicia moitas das traballadoras participantes non saísen ata o momento nunca de casa sen marido, por exemplo".

O estudo alerta de que, a pesar desta adquisición de poder e os cambios que supuxo "a priorización dunha perspectiva moi centrada no laboral puido limitar un empoderamiento de carácter colectivo, que cuestione a discriminación destas mulleres como un fenómeno integral e complexo, que tamén afecta o campo do político, o social e o cultural" afirma.

O informe constatou que o sector da pesca "non atravesa polo seu mellor momento" porque, a xuízo da investigadora, "a Comunidade Europea está a levar a cabo unha política de pesca que favorece ás multinacionais e afoga á pesca artesanal, e esta situación afecta tamén as mulleres".

A tese doutoral 'Empoderamento feminino en contextos de gobernación. As experiencias das traballadoras da pesca en Galicia e Euskadi', foi defendida pola súa autora na UPV/EHU e foi dirixida polo profesor titular do Departamento de Ciencias Políticas da UPV/EHU, Rafael Ajangiz, e codirigida polo docente contratado e doutor da Universidade de Vigo, Xosé Mahou.

Algún erro? Nota editorial
Comparte esta noticia
¿Gústache esta noticia?
Colabora para que sexan moitas máis activando GCplus
Que é GC plus? Achegas    icona Paypal icona VISA
Comenta